"Quomodo si damnatus esset bonum propositum meum? ... Sentio rerum controvertem mea mente, ita quod omnia reddit respice fatum. Ego certe nemo scit, si ad finem, vel de novo moveri epicenter fati. EGO sentio amo nolui, ut hic patet. Leuis umbra simus daemones observabant ad pontem ducere. In tenebris silentio video imperium voluntatis, que ducit ad exitus. Sensus purus, sit modo sint omnia. Quamvis sentio sensum frigus me currentia, adhuc mihi inveniet bonum rationes ad avertendos me ab hac vita shortcuts. Somniorum meorum fuisse invisitata, procellis, transmutans me, excitare diem. Sola tamen, quaecumque Sentio execessão quasi non satis una tantum campi florentis velit. Tempus pertranseat et nichil remanet. Et quid est quod eadem parte diei donationem nil est. "Sentio quasi morientes, sed retro velut sensus est nimium cito transit, et spiritus terram trahitur."